درمان کشیدگی و رگ به رگ شدن گردن براساس مفصل درگیر و شدت آسیب

کشیدگی و رگ به رگ شدن گردن جزء آسیب دیدگی‌های شایع گردن محسوب می‌شود که با درد، خشکی، ضعف، گرفتگی یا اسپاسم عضلات گردن همراه است. آسیب دیدن رباط‌های گردن منجر به رگ به رگ شدن آن می‌شود و آسیب دیدن عضلات گردن کشیدگی آن را به دنبال دارد. هر دو نوع آسیب پی‌آمد کشیدگی یا پارگی بافت‌های نرم است. درمان رگ به رگ شدن و کشیدگی عضلات گردن به مفصل درگیر و شدت آسیب بستگی دارد. هدف از درمان رگ به رگ شدن و کشیدگی گردن این است که بیمار سطح معمول فعالیت جسمی خود را بازیابد. زمان بازیابی قدرت و دامنه حرکتی گردن و زمانبندی دوران بهبود به نوع آسیب بستگی دارد.

[shortcode-variables slug="alert"]

چنانچه دچار دردی شدید که احتمالاً از رگ به رگ شدن یا کشیدگی گردن نشأت می‌گیرد، و این درد پس از چند روز استراحت، انجام دادن تمرین‌های کششی ملایم و سرما و گرما درمانی بهبود نیافت، بهترین کار این است که برای تشخیص دقیق و درمان مناسب به کلینیک تخصصی گردن دکتر فرخانی مراجعه کنید. اگر درمان‌های خانگی کمکی به تسکین درد نکرد، طب فیزیکی و توانبخشی توصیه می‌شود. تراکشن، بی‌حرکت نگه داشتن گردن (بستن گردنبند طبی)، تزریق کورتیکواستروئید و تحریک الکتریکی عصب از روی پوست (TENS) نیز درمان‌های دیگری هستند که برای درمان و تسکین درد گردن به کار برده می‌شوند. کشیدگی و رگ به رگ شدن گردن به ندرت به جراحی نیاز پیدا می‌کند.

شما می توانید جهت دریافت نوبت مشاوره و یا رزرو وقت برای تشخیص و درمان کشیدگی و رگ به رگ شدن گردنتان با شماره های [shortcode-variables slug="number"] تماس بگیرید.

[shortcode-variables slug="alert1"]

علل کشیدگی و رگ به رگ شدن گردن

آسیب شلاقی یا ویپ‌لش یکی از علل احتمال کشیدگی و رگ به رگ شدن گردن است که معمولاً هنگام تصادف وسائل نقلیه موتوری رخ می‌دهد. سر در این نوع آسیب‌دیدگی با حرکتی ناگهانی به شدت رو به عقب و جلو (شتاب، شتاب منفی) حرکت می‌کند، در نتیجه کششی فراتر از حد معمول به رباط‌ها و عضلات گردن وارد می‌شود که منجر به آسیب‌دیدگی آنها می‌شود. سقوط، زمین خوردن، آسیب‌های ورزشی، بلند کردن اشیاء به روش نامناسب، وضعیت اندامی نامناسب هنگام نشستن پشت میز، استفاده از رایانه، کار کردن روی پروژه، رانندگی یا فعالیت‌های مشابه نیز می‌تواند منجر به کشیدگی و رگ به رگ شدن شود.

نشانه های رگ به رگ شدن گردن

علامت اصلی کشیدگی و رگ به رگ شدن گردن دردی است که بلافاصله پس از آسیب‌دیدگی، چند ساعت پس از آن یا به تدریج بعد از استفاده‌ی نامناسب یا بیش از حد طولانی مدت از عضلات گردن و بالای کمر شروع می‌شود. گردن درد معمولاً در زمان فعالیت کردن تشدید می‌شود و با استراحت بهبود می‌یابد. برخی بیماران در نتیجه‌ی کشیدگی و رگ به رگ شدن گردن دچار درد مزمن می‌شوند. همچنین برخی بیماران علاوه بر درد دچار ورم و التهاب نیز می‌شوند.
البته کشیدگی و رگ به رگ شدن گردن با طیف وسیعی از علائم احتمالی همراه است که شایع‌ترین آنها عبارت است از:

• درد و اسپاسم و گرفتگی عضلات بالای شانه
• احساس درد در پشت سر
• گلودرد
• افزایش تحریک‌پذیری، خستگی، اختلالات خواب و دشواری در تمرکز کردن
• بی‌حسی دست یا بازو
• خشکی گردن یا کاهش دامنه حرکتی (چرخشی، بالا و پایین، از پهلو به پهلو)
• گزگز یا ضعف دست و بازو

از دیگر علائم شایع کشیدگی و رگ به رگ شدن گردن می‌توان به سرگیجه (ورتیگو)، حالت تهوع، تاری دید، دوبینی، زنگ زدن یا وزوز گوش (تینیتوس)، بی‌قراری، کاهش میل جنسی، بی‌خوابی، درد فک یا مفصل گیجگاهی فکی (TMJ) و اختلال بلع (دیسفاژی) اشاره کرد.

تشخیص

مشکل کشیدگی و رگ به رگ شدن گردن باید توسط پزشکی تشخیص داده شود که در زمینه عارضه‌های نخاعی تخصص و تجربه دارد. فرایند تشخیص شامل مراحل زیر می‌شود.

پرونده پزشکی

پزشک از بیمار درباره علائم، شدت آن‌ها، درمان‌هایی که انجام شده و نتایج آن‌ها سوال می‌کند. بیمار باید سابقه آسیب‌دیدگی (معمولاً سقوط) یا سانحه (عموماً تصادف وسایل نقلیه موتوری) را گزارش دهد. ممکن است آسیب ورزشی یا برخورد اشیاء با سر دلیل این عارضه باشد. همچنین، باید سابقه آسیب‌دیدگی‌های قبلی گردن یا ستون فقرات را نیز گزارش کند. محل و شدت درد نیز ثبت می‌شود.

معاینه بالینی

پزشکان هنگام معاینه‌ی بیماران دچار کشیدگی یا رگ به رگ شدن حاد گردن و در زمان ارزیابی ناپایداری احتمالی ستون فقرات باید احتیاط کنند. رادیوگرافی جانبی (لترال) مهره‌های گردن، غالباً قبل از بررسی دامنه و توانایی حرکتی گردن برای تشخیص افتراقی شکستگی یا دررفتگی گردن انجام می‌شود. چنانچه پزشک به شکستگی گردن مشکوک شود، سی تی اسکن، MRI یا هر دو انجام می‌شود و اگر مشکل شکستگی وجود نداشت، حرکت مهره‌های گردن ارزیابی می‌شود. برای ارزیابی حرکت گردن لازم است که بیمار گردن را به طور فعال حرکت دهد و عکس رادیوگرافی خمشی ـ کششی نیز گرفته شود. کشیدگی و رگ به رگ شدن گردن گاهی با ورم و حساسیت به لمس نیز همراه است. وجود، محل و مدت زمان بروز یافته‌های معاینات عصبی (مانند ضعف، تغییرات حسی، تغییرات در رفلکس‌ها) نیز ثبت می‌شود. ارزیابی عصبی اندام‌های بالاتنه و پایین تنه نبر به منظور بررسی وجود آسیب نخاعی یا عصبی انجام می‌شود.

آزمایش‌های تشخیصی

پزشک برای تشخیص افتراقی و مطمئن شدن از عدم وجود آسیب‌های جدی‌تر، دستور عکس رادیوگرافی مهره‌های گردن می‌دهد. البته لازم به ذکر است که کشیدگی و رگ به رگ شدن مهره‌های گردن در عکس رادیوگرافی دیده نمی‌شود. آزمایش‌های تصویربرداری (سی تی اسکن و یا MRI) نیز برای ارزیابی آسیب بافت‌های نرم و تشخیص فتق دیسک مهره‌های گردن انجام می‌شود. چنانچه علائم ظرف 6 ماه برطرف نشود، آزمایش‌ها تکرار می‌شود. در کل به ندرت پیش می‌آید که یافته‌ی محسوسی در آزمایش‌های روتین عکسبرداری مشاهده شود.

برای درمان قطعی کشیدگی و رگ به رگ شدن گردن چه کنیم؟

درمان خانگی

معمولاً درمان خانگی، شامل استراحت، مصرف مسکن یا پماد، کشش ملایم و استفاده متناوب گرمادرمانی و سرمادرمانی، برای درمان کشیدگی و رگ به رگ شدن گردن کفایت می‌کند. هدف از گرمادرمانی و سرمادرمانی متناوب این است که عضلات دردناک شل شود و خشکی و گرفتگی عضلات برطرف شود. بااین حال چون در این روش احتمال افزایش التهاب وجود دارد، باید هنگام انجام آن مراقب باشید. بالش راحت یا حوله لوله شده‌ای را هنگام خواب زیر سر بگذارید تا از سر حمایت کند و مهره‌ها را در موقعیتی خنثی نگه دارد. سر هنگام خوابیدن نباید به جلو یا عقب خم شود.

درمان دارویی

داروهای مسکن و داروهای مخصوص رفع اسپاسم و گرفتگی عضلات برای اکثر بیماران تجویز می‌شود. چنانچه مسکن‌های بدون نسخه درد را کاهش ندهد، پزشک داروهای مسکن مخدر تجویز می‌کند.

گردنبند طبی

بستن گردنبند طبی نرم یکی از روش‌های درمان غیرجراحی محاظفه‌ کارانه است. بیمار باید فقط به مدت چند روز و تنها در زمان‌هایی که درد شدید دارد، گردنبند طبی ببندد تا گردنبند از بافت‌های دردناک حمایت کند. گردنبندهای طبی سخت به ندرت توصیه می‌شود، مگر آن که شکستگی یا دررفتگی پایداری مهره‌های ستون فقرات را مختل کرده باشد.

طب فیزیکی

چنانچه درمان خانگی موثر نباشد، طب فیزیکی و درمان‌های دیگر برای تسکین درد و توانبخشی توصیه می‌شود. طب فیزیکی با هدف کشش و تقویت عضلات گردن و بالای کمر انجام می‌شود. معمولاً به بیماران توصیه می‌شود که حرکات اصلاحی را به طور منظم در خانه انجام دهند تا تمرین‌های کششی ستون فقرات از آسیب‌دیدگی آتی جلوگیری کند.

تزریق استروئید در فضای اپیدورال (ESI)

تزریق استروئید در فضای اپیدورال (ESI) با هدف تسکین درد و کاهش التهاب ناشی از کشیدگی و رگ به رگ شدن گردن انجام می‌شود. تزریق به کاهش ورم نیز کمک می‌کند. در این روش ترکیبی از کورتیزون (یک استروئید ضدالتهاب قوی) و داروی بی‌حسی موضعی در فضای اپیدورال تزریق می‌شود. البته تزریق اپیدورال همواره باعث کاهش علائم التهاب نمی‌شود. این تزریق صرفاً زمانی انجام می‌شود که درمان‌های محافظه کارانه موثر نبوده باشد.

درمان‌های دیگر

روش‌های تراکشن و TENS (تحریک الکتریکی عصب از روی پوست) با افزایش گردش خون در محل آسیب دیده، به تسکین درد کمک کرده و به این ترتیب فرایند التیام را تسریع می‌کنند. درمان‌های دستی نیز با هدف افزایش توانایی حرکتی گردن و کاهش التهاب، درد و اسپاسم عضلانی انجام می‌شوند. جراحی در موارد نادر و بیشترین ضرورت ممکن است لازم باشد.

بهبودی

اکثر افراد دچار کشیدگی و رگ به رگ شدن گردن با بهره‌گیری از درمان‌های خانگی یا طب فیزیکی به طور کامل بهبود می‌یابند. بهبودی ظرف فقط چند روز یا چند هفته یا چند ماه حاصل می‌شود، طول دوران بهبود به شدت و گستردگی آسیب‌دیدگی بستگی دارد. تعداد انگشت‌شماری از بیماران دچار دردی مزمن می‎شوند و دردشان با استفاده از درمان‌های غیرتهاجمی تسکین نمی‌یابد. بیمارانی که دردشان پس از کشیدگی عضلات گردن تسکین می‌یابد، باید گردن را در وضعیت مناسبی نگه دارند و حرکات اصلاحی را برای قوی نگه داشتن عضلات گردن انجام دهند. این اقدامات احتمال کشیدگی و رگ به رگ شدن گردن را در آینده کاهش می‌دهد. پزشکان و متخصصین طب فیزیکی برنامه‌ی مخصوصی را برای ورزش درمانی و دوران بهبود پس از آسیب‌دیدگی ارائه می‌دهند.

پیشگیری از کشیدگی و رگ به رگ شدن گردن

لازمه‌ی ورزش و فعالیت کردن به روش صحیح و سالم این است که بدن برای انجام این فعالیت‌ها آماده باشد. ورزشکاران بدن را قبل از تمرین و مسابقه گرم می‌کنند، افراد عادی نیز می‌توانند با رعایت همین توصیه در زندگی روزمره‌ی خود از آسیب‌دیدگی‌های مختلف، از جمله کشیدگی و رگ به رگ شدن گردن پیشگیری کنند. انجام دادن تمرین‌های کششی قبل از ورزش و کار کردن و سخت‌تر کردن تدریجی و نه یکباره‌ی تمرین‌ها از آسیب دیدن مفصل‌ها و عضلات جلوگیری می‌کند. هر فردی در حد خود یک ورزشکار است، گرم کردن بدن قبل از پارو کردن برف، چمن‌زنی یا کشیدن جارو برقی به اندازه نرمش کردن قبل از مسابقه بستکبال یا گلف لازم و مهم است. به علاوه ورزش کردن و انجام دادن منظم و روزمره‌ی تمرین‌های کششی تقویت کننده‌ی عضلات انعطاف‌پذیری آنها را به حداکثر و خطر آسیب دیدگی‌های آتی را به حداقل می‌رساند.

"کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است."