کایروپراکتیک و درمان دستی دیسک گردن برای کاهش درد و بهبود عملکرد گردن

درمان کایروپراکتیک یک روش درمانی بدون جراحی است که می‌توان از آن برای کاهش گردن درد و علائم مربوط به آن استفاده کرد. کایروپراکتور ستون فقرات شما را به طور کلی بررسی می‌کند چراکه نقاط دیگری از گردن (سرویکال)، سینه (توراسیک) و کمری (لامبار) نیز ممکن است درگیر شده باشند. همزمان با درمان کلی ستون فقرات، کایروپراکتور خود فرد را نیز به طور کلی درمان کرده و تنها به برخی علائم خاص نخواهد پرداخت. او ممکن است علاوه بر درمان گردن درد، شما را در مورد تغذیه، مدیریت استرس و اهداف و سبک زندگی راهنمایی کند. دقبل از تصمیم گیری در مورد روش درمانی مورد استفاده برای درد، کایروپراکتور شمارا به طور کامل معاینه کرده و علت اصلی گردن درد را مشخص می‌کند.

[shortcode-variables slug="alert"] پزشکان متخصص کایروپراکتیک پزشکان محافظه کار هستند. روش کار آن‌ها بدون استفاده از دارو و عمل جراحی می‌باشد. اگر کایروپراکتور شما عارضه‌ای را خارج از حیطه‌ی کاری محافظه کارانه‌ی خود تشخیص دهد (مثل شکستگی گردن و یا نشانه‌ای از یک بیماری عضوی) شما را به متخصص مربوطه ارجاع خواهد داد. قبل از انجام هر روش درمانی مثل کایروپراکتیک برای گردن درد، می‌توانید به کلینیک تخصصی گردن دکتر فرخانی مراجعه کرده و از مناسب و بی‌خطر بودن این روش برای خود مطمئن شوید. پس از بررسی مزایا و خطرات احتمالی درمان کایروپراکتیک می‌توانید در مورد انجام این روش تصمیم گیری کنید. جهت دریافت نوبت مشاوره و یا رزرو وقت تشخیص و درمان بیماری‌های گردن در [shortcode-variables slug="name-of-clinin"] با [shortcode-variables slug="number"] تماس بگیرید.[shortcode-variables slug="alert1"]

انواع روش‌های درمانی کایروپراکتیک


به طور کلی دو روش اصلی درمان کایروپراکتیک برای دردهای ستون فقرات در ناحیه‌ی گردن وجود دارند:

  • منیپولاسیون ستون فقرات گردنی – این روش که معمولاً با نام درمان سنتی کایروپراکتیک شناخته می‌شود، یک تکنیک پرسرعت و کم دامنه (HVLA) می‌باشد.
  • تحرک بخشی به ستون فقرات گردنی – این روش آرام‌تر و ملایم‌تر بوده و یک تکنیک کم سرعت و کم دامنه (LVLA) می‌باشد و مفصل را در یک دامنه‌ی حرکتی قابل تحمل حرکت می‌دهد.

در برخی موارد، بسته به ترجیح کایروپراکتور، راحتی بیمار و ترجیحات او، پاسخ بیمار به درمان، تجربه‌های قبلی و مشاهدات طول درمان، می‌توان از ترکیب این دو روش درمانی استفاده کرد. به علاوه، کایروپراکتور ممکن است از روش‌های درمانی اضافی برای مرتبط کردن مشکلات مربوط به ستون فقرات گردنی استفاده کند. این روش‌های درمانی اضافی شامل ماساژ، درمان گرما و سرما، انجام تمرینات تقویتی و کششی ملایم و سایر روش‌ها می‌شود.

هدف درمان دستی


ازجمله اهداف روش‌های درمانی کایروپراکتیک برای مدیریت مشکلات مربوط به ستون فقرات گردنی می‌توان به ترکیبی از موارد زیر اشاره کرد (اهداف به موارد زیر محدود نمی‌شوند):

  •  کاهش درد
  • بهبود تحرک
  • بازیابی عملکرد در نواحی سر و گردن

این اهداف معمولاً با استفاده از تعدادی روش مختلف محقق می‌شوند.

کاربرد کایروپراکتیک برای مشکلات گردن


در زیر به دو مثال جامع از مشکلات مربوط به ستون فقرات گردنی اشاره می‌کنیم که می‌توان آن‌ها را با روش منیپولاسیون رفع کرد. بیمار باید قبل از انجام منیپولاسیون تحت یک معاینه‌ی کامل قرار گیرد. دو علت اصلی بروز درد در گردن که می‌توان آن‌ها را با استفاده از منیپولاسیون درمان کرد، گردن دردهای مکانیکی و مشکلات مربوط به دیسک می‌باشند.

گردن درد مکانیکی

گردن درد مکانیکی عبارت است از درد ایجاد شده در عضلات، تاندون‌ها، کپسول‌های مفصلی، رباط‌ها و یا فاسیاها. این نوع از مشکلات یکی از علل اصلی گردن درد و گرفتگی عضلانی می‌باشد. در اکثر اوقات بسیاری از این بافت‌ها به طور همزمان آسیب دیده و باعث دردهای موضعی و همچنین دردهایی دور از محل جراحت می‌شوند.
مشکلات مربوط به مفاصل فاست نمونه‌ی خوبی از گردن دردهای مکانیکی است. مفاصل فاست در پشت گردن با فاصله‌ی حدود 2.5 سانتیمتر از خط وسط قرار گرفته‌اند. زمانی که یک مفصل فاست پیچ خورده یا آسیب می‌بیند، ممکن است درد ناشی از آن به صورت موضعی حس شده و یا به صورت انتشاری در مناطق دور از محل جراحت مثل کتف‌ها، کمر و حتی به درون دست‌ها پخش شود. الگوی درد منتشر شده منحصر به فرد بوده و به سطحی از ستون فقرات که آسیب دیده است بستگی دارد.

مشکلات مربوط به دیسک‌های گردن

دیسک‌های گردن ممکن است پاره شده و یا ماده‌ی درون آن (هسته‌ی دیسک) دچار فتق  شده و از حلقه‌ی خارجی بیرون بزند که این مشکل سبب تحت فشار قرار گرفتن ریشه‌ی عصبی خارج شده از ستون فقرات خواهد شد. تحت فشار قرار گرفتن ریشه‌های عصبی گردن می‌تواند به طور مکرر باعث منتشر شدن درد به درون دست‌ها تا کف دست شده و معمولاً بسته به ریشه‌ی عصبی درگیر شده، بر روی مناطق خاصی مثل انگشت چهارم و پنجم، زیر شست تا انگشت سوم، پشت دست تا انگشت شست و یا قسمت کنار انگشت اشاره اثر می‌گذارد. در برخی موارد نادر، هسته‌ی دیسک به طور مستقیم از پشت آن بیرون می زند و نخاع را تحت فشار قرار می‌دهد که می‌تواند باعث بروز علائمی در پاها و حتی تأثیر بر روی عملکرد روده‌ها و مثانه شود.

آزمایش‌های قبل از کایروپراکتیک


بیماران باید بدانند که استفاده از این روش تنها پس از بررسی کامل سوابق پزشکی، معاینه‌ی فیزیکی، بررسی سوابق فامیلی، سوابق اجتماعی و مرور دوباره‌ی این موارد امکان‌پذیر خواهد بود. آزمایش‌هایی که برای این کار ممکن است مورد استفاده قرار بگیرند عبارت‌اند از عکس‌برداری با اشعه‌ی ایکس، سی تی اسکن، اسکن MRI، الکترومیوگرافی، سرعت هدایت عصبی، آزمایش خون و آزمایش ادرار. همچنین بسته به شرایط هر فرد ممکن است ارجاع به متخصص و کارهای دیگری نیز لازم باشد.

تکنیک‌های متداول و ملایم کایروپراکتیک


در زیر به مثال‌هایی برای تکنیک‌های ملایم کایروپراکتیک که به طور رایج مورد استفاده قرار می‌گیرند اشاره می‌کنیم (این روش‌ها محدود به موارد زیر نیستند):

تحرک بخشی به گردن

بیمار معمولاً به پشت خوابیده و بدن خود را شل می‌کند تا کایروپراکتور با استفاده از دستان خود، مهره‌های ستون فقرات گردن را به چپ و راست و جلو و عقب حرکت داده و در این حین جهت حرکت را تغییر داده و حرکات مارپیچی انجام می‌دهد. این حرکات بر روی مهره‌های گردن در حالی انجام می‌گیرند که گردن در زاویه‌های متفاوتی رو به جلو، عقب و به طرفین خم شده است. این یک حرکت ملایم و بدون فشار است که هدف از انجام آن، از بین بردن نواحی دارای محدودیت‌های حرکتی می‌باشد. حرکات نوسانی با دست نیز به وفور برای تحرک بخشی به مهره‌های گردن مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تراکشن دستی گردن

بیمار معمولاً به پشت خوابیده یا نشسته است و در برخی از موارد نیز بر روی شکم خود می‌خوابد. کایروپراکتور به‌آرامی گردن وی را کشیده و ستون فقرات گردنی را کشش می‌دهد. برای این کار زاویه‌ی گردن رو به جلو یا عقب به‌طوری تنظیم می‌شود که بیمار راحت بوده و انجام این حرکت بیشترین تأثیر را برای از بین بردن گرفتگی داشته باشد. این تکنیک معمولاً همراه با روش تحرک بخشی مورد استفاده قرار می‌گیرد که به طور متناوب و یا همزمان انجام می‌شوند.

تکنیک‌های انداختن گردن

بیمار در حالت خواب بر روی شکم یا پهلوی خود در یک میز خاص قرار می‌گیرد که دارای بخشی برای بالا بردن گردن است. کایروپراکتور دست یا انگشت خود را بر روی بخشی از ستون فقرات گردن بیمار که نیاز به درمان دارد، قرار می‌دهد. سپس یک فشار کم تا زیاد با سرعت متوسط تا زیاد یا یک فشار ملایم افزاینده به بخشی که سر بیمار را نگه می‌دارد، وارد می‌شود تا زمانی که نگه‌دارنده به طور کوتاهی سقوط کند. هدف از این حرکت، کاهش محدودیت‌های حرکتی در مهره‌های گردن با استفاده از این میز خاص است. در این روش، به طور عمومی، بر خلاف تکنیک‌های سنتی کایروپراکتیک، گردن نیازی به چرخش ندارد و اصطکاک مفاصل ممکن است در این روش ایجاد شود یا نشود.

عوارض کایروپراکتیک گردن


در حالی که منیپولاسیون در هر نوعی پتانسیل ایجاد آسیب را دارد، خطر بروز آسیب ناشی از منیپولاسیون گردن جدی است. همیشه باید خطرات در مقابل مزایای منیپولاسیون گردن مقایسه گردند. خطر آسیب‌های ناشی از منیپولاسیون گردن از نظر آماری پایین است ولی این خطر به حدی جدی هست که بتواند فرد را به‌جز در برخی از موارد خاص و نادر، از انجام این روش بازدارد.