مراقبت های تغذیه ای،ورزشی،رفتاری و حرکتی لازم پس ازعمل دیسک گردن
اکثر افرادی که جراحی فتق دیسک گردن را انجام می‌دهند معمولا پس از عمل با نتایج خوبی مواجه می‌شوند. پس از جراحی تا حد زیادی درد گردن و درد شانه و بازو تسکین می‌یابد. هدف از انجام عمل جراحی گردن، بازگشت بیمار به فعالیت‌های روزمره زندگی است. اکثر بیماران پس از جراحی ادعا می‌کنند که هنگام بیدار شدن از خواب به طرز قابل توجهی بهبود یافته‌اند. با این حال، تقویت عضلات ضعیف و بافت نرم اطراف گردن و محافظت از گردن نیازمند برنامه طولانی مدت ورزشی و درمان است. اگرچه اکثر بیماران پس از جراحی، فوری بهبود می‌یابند برای ایجاد نتایج قطعی به چندین ماه برنامه جامع توان بخشی نیاز دارند.
[shortcode-variables slug="alert"]
نوع عمل جراحی فتق دیسک گردن مشخص می‌کند که بیمار باید چند روز در بیمارستان بستری شود و پس از حراجی به چند روز کمک نیاز دارد. خاطرنشان می‌کنیم که با گذر زمان گردن و اعصاب آن بهبود می‌یابند. بنابراین باید بیمار به خود زمان بدهد و از انجام دادن فعالیت‌های که باعث التهاب گردن می‌شود خودداری کند. بیماران می‌توانند در کلینیک تخصصی گردن دکتر فرخانی اطلاعات مفیدی را در خصوص محدودیت در زمان بهبود، تسریع فرآیند بهبود، و پیشگیری از عوارض بعدی به دست بیاورند.جهت دریافت نوبت مشاوره و یا رزرو وقت با شماره [shortcode-variables slug="number"] تماس بگیرید.[shortcode-variables slug="alert1"]
مراقبت های بعد از عمل دیسک گردن
مراقبت از محل زخم
در اکثر مواقع از نخ بخیه جزئی برای زخم استفاده می‌شود و نیازی به کشیدن آنها نیست. سپس چند تکه چسب روی زخم قرار داده می‌شود تا زخم در ادامه فرایند بهبود بسته بماند. باید از کندن چسب خودداری کرده اجازه که خود به خود کنده شوند. ممکن است زخم ها هنگام دوش گرفتن خیس شوند، در این حالت باید بیمار به کمک یک حوله تمیز آنها را خشک کند. اگر از محل زخم خون یا ترشحات همراه با خون خارج می‌شود باید به طور مرتب باند روی آن را عوض کرد. درصورتی که ترشح از زخم بیش از یک یا دو روز طول بکشد یا هرگونه علائمی مبنی بر وجود عفونت دیده شود باید به پزشک مراجعه کرد.
حرکت دادن گردن
بیمار باید به خاطر داشته باشد که حداقل ۶ هفته طول می‌کشد تا عضلات، بخیه بافت های عمیق و سایر بافت‌های نرم بدن بهبود یابند. بنابراین باید به منظور جلوگیری از آسیب دیدگی گردن، در تکان دادن آن احتیاط کند. اگر چه حرکاتی مانند نشستن، راه رفتن، و دراز کشیدن جز فعالیت/ وضعیت‌های قابل قبول هستند، بیمار باید از انجام دادن هرگونه حرکت تکراری یا ناگهانی خودداری کند. به طور کلی بیمار باید از بالا رفتن از نردبان خودداری کند اما بالا رفتن از چند پله کوتاه مشکلی ایجاد نمی‌کند. بیمار باید این موارد و محدودیت ها را تا ۶ هفته پس از جراحی رعایت کند. خم شدن روی سینک برای مسواک زدن دندان ، یا شستشوی سر، حتی طی چند روز پس از جراحی، مجاز است.
لباس پوشیدن
بیمار می‌تواند لباس خود را با رعایت محدودیت‌های حرکتی خود عوض کند. این شامل استفاده از تکنیک‌هایی می‌شود که به بیمار کمک می‌کند تا حرکاتی که قادر به انجام آنها است را به صورت ایمن انجام دهد. به عنوان مثال، برای پوشیدن یا خارج کردن پیراهن، بیمار می‌تواند از تکنیک‌هایی مانند باز کردن کمربند در قسمت جلویی پیراهن و استفاده از دکمه‌ها یا زیپ‌های جلویی استفاده کند. همچنین، بیمار می‌تواند از کمک یک فرد دیگر برای عوض کردن لباس استفاده کند. این کمک می‌تواند شامل نگه داشتن متعادل بدن بیمار، کمک در باز و بسته کردن گره‌ها و زیپ‌ها و همچنین کمک در جابجایی لباس باشد. در هر صورت، اهمیت رعایت محدودیت‌های حرکتی بیمار برای جلوگیری از بروز صدمات یا تنش‌های اضافی بسیار مهم است.
برداشتن اشیا
یک بطری شیر وزنی حدود ۸ پوند دارد. بیمار در ۶ هفته اول پس از جراحی فقط می‌تواند یک شی ۸ پوندی را بلند کند. بدین منظور باید تا حد امکان شی مورد نظر را به خود نزدیک کند. بیمار باید در ۶ هفته اول از برداشتن اشیا سنگین یا قرار دادن دستش روی سر خودداری کند.
ورزش کردن
در ۶هفته اول پس از جراحی بیمار می‌تواند روی سطح صاف پیاده روی کند. بدین منظور بیمار می‌تواند در استخر شنا کند، اگر چه بیمار باید تا سه ماه بعد از عمل از انجام دادن حرکات تکراری گردن هنگام شنا خودداری کند. پریدن ، شیرجه زدن ، پشتک و مواردی از این قبیل جز حرکاتی هستند که بیمار باید از انجام آنها خودداری کند. بیمار می‌تواند پس از هشت هفته اول از دوچرخه ثابت ، دوچرخه معمولی، وزنه، و مواردی از این قبیل استفاده کند. همچنین باید تا زمانی که پزشک اجازه می‌دهد از انجام تمرین دراز و نشست خودداری کند. پس از بهبود زخم، بیمار می‌تواند طبق مجوز پزشک در برخی فعالیت‌های ورزشی شرکت کند.
دوش گرفتن
از آنجایی که دوش گرفتن فشار زیادی را بر گردن وارد می‌کند، باید بیمار دو هفته پس از جراحی دوش بگیرد. بیمار باید هنگام دوش گرفتن به منظور کاهش احتمال افتادن یا سر خوردن رو صندلی بنشیند.
رژیم غذایی
اگرچه بهبود محل زخم بیمار به عوامل متعددی بستگی دارد، رژیم غذایی مقوی یکی از این موارد حائز اهمیت است. تشکیل و رشد استخوان بین مهره ها نیازمند مقدار بسیار زیادی پروتئین است. پروتئین به دو روش جذب می‌شود. غذا و نوشیدن یا تجزیه عضلات به واحدهای سازنده پروتئین. اگر بیمار از طریق غذا و نوشیدنی به اندازه کافی به بدن خود پروتئین نرساند، پروتئین مورد نیاز از تجزیه عضلات در اختیار محل زخم قرار می‌گیرد و بیمار احساس خستگی شدید می‌کند. بنابراین باید مقدار پروتئین دریافتی بیمار در ۴ ماه اول پس از جراحی بسیار زیاد باشد و بیمار از غذاهای سرشار از پروتئین استفاده کند. محصولات لبنی، ماهی، تخم مرغ، جوجه، بوقلمون، و گوشت قرمز سرشار از پروتئین هستند و بیمار به مقدار فراوان از این محصولات استفاده کند. البته به طور کلی فرآیند بهبود زخم نیازمند مقدار زیادی انرژی است، بنابراین بیمار باید رژیم غذایی متعادلی داشته باشد. معمولا تا چند وقت پس از جراحی، اشتهای بیمار به طرز قابل توجهی کاهش می‌یابد و سطح ویتامین های دریافتی که در این محصولات غذایی وجود دارند افت می‌کند. در این حالت، پزشک برای تسریع بهبود زخم مصرف و مکمل های ویتامین را توصیه می‌کند.
استفاده از گردنبند طبی
پیشرفت های اخیر در تجهیزات پزشکی، نیاز به وسایل مربوط به ثابت نگه داشتن گردن را کاهش داده است. اگر جراح به بیمار توصیه کند که از گردنبند طبی استفاده کند، می‌تواند هنگام خوابیدن یا دوش گرفتن آن را باز کند. معمولا گردنبندهای نرم طبی فقط به مدت یک یا چند هفته و برای راحتی بیمار مورد استفاده قرار می‌گیرند. گردنبندهای سخت از گردن محافظت بیشتری می‌کنند و معمولا به مدت ۴ تا ۱۲ هفته مورد استفاده قرار می‌گیرند، استفاده از آنها در بیمارانی که باید به مدت بیشتری گردن خود را تکان ندهند بسیار ضروری است.
رانندگی
اگر بیمار از گردنبند طبی استفاده نکند یک یا دو هفته بعد از جراحی می‌تواند رانندگی کند. اگر جراح به بیمار توصیه کند به مدت طولانی از گردنبند طبی سفت استفاده کند، به دلایل مختلف نباید رانندگی کند. این افراد هنگام حرکت دادن گردن درد زیادی را احساس می‌کنند و تکان دادن بدن برای آنها خطرناک باشد.
دارو/ مسکن
مصرف برخی از داروها بر فرایند بهبود زخم تاثیر معکوس می گذارد و حداقل تا ۸ ماه بعد از جراحی باید از مصرف آنها خودداری شود. این داروها عبارتند از: کورتیزون خوراکی، داروهای غیراستروئیدی ضدالتهاب مانند ایبوپروفن، آسپرین، موترین، ادویل، ناپروکسن. برخی از بیماران تا چند هفته بعد از عمل به داروهای مسکن نیاز دارند، اما هنگامی که درد تسکین می‌یابد، باید مصرف این داروها نیز قطع شود.
ویزیت و مراجعه به پزشک
پزشک برای ارزیابی میزان بهبود بیمار و انجام عکسبرداری و برآورد میزان پیشرفت التیام زخم از بیمار میخواهد چند جلسه به مطب او مراجعه کند.
سیگار کشیدن
سیگار کشیدن باعث اختلال در فرایند بهبود می‌شود و از تشکیل پیوند نخاع جلوگیری می‌کند. تا زمانی که پزشک از بهبود بیمار اطمینان حاصل نکند، بیمار مجاز به کشیدن سیگار یا قرار گرفتن در معرض دود آن نیست. عدم پیوند به ندرت قبل از ۶ ماه پس از جراحی رخ می‌دهد.
خستگی
اکثر بیماران احساس خستگی می‌کنند و در برخی موارد تا 4 ماه پس از عمل، احساس خستگی همچنان باقی می ماند. این امر معمولا به علت ترمیم معکوس رخ می‌دهد که ناشی از کم خونی و افسردگی است. معمولا این علائم از بین می‌روند.
چاقی/ لاغری
در چند ماه اول پس از جراحی، افزایش یا کاهش وزن کاملاً طبیعی است. ارتباط مستقیمی بین کاهش وزن و کاهش مقدار کالری دریافتی به دلیل از دست دادن اشتها وجود دارد. در این دوره، به دلیل کاهش سطح فعالیت، احتمال افزایش وزن وجود دارد. با گذر زمان و بهبود اشتها، وزن بیمار افزایش می‌یابد، و کاهش سطح فعالیت نیز ممکن است منجر به چاقی شود.
ورزش درمانی
معمولا از هفته چهارم تا ماه سوم پس از جراحی، ورزش درمانی شروع می‌شود و حدود ۶ تا ۱۲ هفته طول می‌کشد. تمرینات کششی با هدف افزایش انعطاف پذیری انجام می‌شوند. تمرینات کششی معمولا با ورزش ایروبیک همراه هستند که باعث بهبود شرایط بدن بیمار می‌شود تمرینات استقامتی باعث بهبود قدرت و مقاومت بدن به ویژه در ناحیه گردن می‌شود. برنامه های استقامتی در تسریع بهبود بیمار و ایجاد نتایج بهتر نقش بسیار مهمی دارند.
